Ik waardeer het enorm wanneer ik reacties krijg op mijn berichten, zoals deze week van Geert. Dan moet ik gaan nadenken of ik het gelijk wel aan mijn zijde heb. Of dat ik mijn mening moet bijstellen of misschien mijn gedachten beter moet verwoorden. Hoe dan ook, ik moet ervoor zorgen dat ik gelijk heb.

Na enkele afwijkende berichten de afgelopen weken pak ik nu de draad van de spelregels weer op; tijd voor spelregel 14, die ik al als afspraak heb verwerkt in het boekje Lokale overheid vernieuwd, maar ik zal hem hier nader toelichten. Spelregel 14 luidt als volgt: Politieke partijen vormen de trait d’union tussen de samenleving en

Ik keek gisteren naar de uitzending van Nieuwsuur, die was gewijd aan de vraag of de corona-adviezen van het Outbreak Management Team (OMT) aan de bewindspersonen wel voldoende transparant zijn. Er waren twee conclusies: 1. Het kabinet moet zijn eigen afweging maken en niet blind de adviezen van deskundigen volgen en 2. De adviezen moeten zijn gebaseerd op – zo mogelijk

Lokale politiek vernieuwd, Een spoorboekje voor politici die willen veranderen, zo luidt de titel van mijn nieuwste publicatie, digitaal en gratis verkrijgbaar.  Het vormt een opmaat naar mijn boek SamenWereld, Hoe het geloof in de politiek en het vertrouwen in de overheid terugkeert. De publicatie van dat boek verplaats ik naar het najaar vanwege de Corona-crisis. Als je mijn

We leven in een democratische rechtsstaat en daar ben ik erg blij mee. Vrije, eerlijke en geheime verkiezingen, politieke gelijkheid voor iedereen, bescherming van de vrijheid van burgers, vrije pers en – niet onbelangrijk – scheiding van de machten: de trias politica.  De wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechtsprekende macht, van elkaar gescheiden en via een