Ik waardeer het enorm wanneer ik reacties krijg op mijn berichten, zoals deze week van Geert. Dan moet ik gaan nadenken of ik het gelijk wel aan mijn zijde heb. Of dat ik mijn mening moet bijstellen of misschien mijn gedachten beter moet verwoorden. Hoe dan ook, ik moet ervoor zorgen dat ik gelijk heb.
Zo ontvang ik ook waarderende reacties op mijn boek Lokale overheid vernieuwd. Thijs schreef bijvoorbeeld: ‘Er zitten interessante items in je verhaal. M.i. revolutionair, misschien wel té revolutionair. (…) Maar hoe dan ook, je hebt het gelijk aan je kant bij enkele items maar nu ook nog krijgen.’
Daarop heb ik hem geantwoord dat ik er vooral moet zorgen dat ik gelijk heb en dat ik niet wakker moet liggen van ‘gelijk krijgen’. Dat ligt vooral bij anderen, zij moeten mij gelijk geven. Dat is niet mijn verantwoordelijkheid.
In een paar dagen tijd ben ik daar anders over gaan denken. Dat komt door de toespraak van de koning op de lege Dam tijdens Dodenherdenking:
‘Het minste wat we kunnen doen is: niet wegkijken. Niet goedpraten. Niet uitwissen. Niet apart zetten. Niet ‘normaal’ maken wat niet normaal is. En: onze vrije, democratische rechtsstaat koesteren en verdedigen. Want alleen die biedt bescherming tegen willekeur en waanzin.’
Deze passage heeft me aan het denken gezet. Ik ben om. Ik moet niet alleen gelijk hebben, ik moet het ook krijgen. Niet voor mezelf, maar voor anderen. Ik mag niet wegkijken, maar moeten knokken voor mijn gelijk.
Wanneer het openbaar bestuur niet goed functioneert, wanneer de politiek faalt, dan heeft dat gevolgen voor de kwaliteit van de samenleving. In het bijzonder zijn het de zwakkeren die daar de dupe van zijn, telkens weer.
Kinderen die niet goed meekunnen in het onderwijs, kwetsbare ouderen die van goede zorg afhankelijk zijn, gehandicapten die extra ondersteuning nodig hebben, minstbedeelden die nauwelijks het hoofd boven water kunnen houden, mensen die vanwege hun afkomst minder kansen hebben.
Juist zij die hulp en bescherming nodig hebben zijn meer afhankelijk van de overheid dan degenen die goed voor zichzelf kunnen zorgen. Het is juist voor die kwetsbare groep dat ik gelijk moet krijgen, ik mag dus niet wegkijken.
Maar dat ‘gelijk krijgen’ gaat me in mijn eentje nooit lukken. Daar heb ik hulp bij nodig, ook van jou.
Vind je dat ik ongelijk heb, laat het me weten, daar ik kan inhoudelijk iets mee.
Vind je dat ik gelijk heb, help me dan mee om gelijk te krijgen. We kijken samen wel hoe. Laat het me weten.
Peter Hovens
Coöperatie SamenWereld