Ik heb afgelopen week gewerkt aan een van de laatste modules van de Basiscursus Samenlevingsbeleid. Ik leg uit wat ‘positieve feedback’ betekent. Dat zit zo. Wanneer je ziet dat je met de uitvoering van je beleid afwijkt van de koers waarop je gepland had te zitten, ga je bijsturen. Doe je dat zonder degelijke analyse,

Sinds Wopke Hoekstra heeft laten weten zich niet te melden als kandidaat voor het lijsttrekkerschap is er bij het CDA een machtsvacuüm ontstaan waar andere Christen-Democraten in zijn gedoken. Volgens mij is het bestuur daar niet blij mee.  Een tweestrijd was op het randje (ze hebben bij de PvdA minder goede ervaringen), maar nu is

Het is vandaag vaderdag. Ik vind het een bijzondere dag. Waarom? Gewoon, omdat we met z’n allen een gezellige dag beleven met spijs, drank en spelletjes. We zijn nu eenmaal een spelletjesfamilie. En veel lachen natuurlijk. We hebben het geluk dat we redenen hebben om te lachen. Dat geldt helaas niet voor iedereen. Deze week

Kristof Van Rossem, die mij heeft geleerd hoe je leidinggeeft aan socratische gesprekken, heeft onlangs het boek ‘Het filosofisch gesprek’ gepubliceerd. Op de achterkant van dat boek las ik de volgende zin: ‘Een filosofisch gesprek voeren is als muziek maken: het vereist meesterschap om het juist en met schwung te doen.’ Het eerste dat door mijn hoofd

Ik heb afgelopen week een video opgenomen voor de Basiscursus Samenlevingsbeleid waarin ik aan de hand van de Theorie van het Communicatieve Handelen van Jürgen Habermas uitleg dat je de leefwereld kunt verdelen in een objectieve wereld (feiten), een subjectieve wereld (normen) en een innerlijke wereld (authenticiteit). Het gaat daarbij achtereenvolgens over waarheid, juistheid en waarachtigheid. In