Vanuit de gedachte dat de soevereiniteit bij het volk berust kun je je afvragen wie er verantwoordelijk is voor het beleid. Wie moet bijvoorbeeld een dorpsvisie opstellen? Is dat het dorp of is dat de gemeente waar dat dorp toe behoort? We zijn gewend dat de gemeente dit voor zijn rekening neemt. Het opstellen van een dorpsvisie vergt immers zowel expertise als een zak met centen. Bovendien zal zo’n visie nogal wat uitvoeringsaspecten bevatten die rechtens op het bordje van de gemeente liggen. Aan de andere kant kun je vanuit de soevereiniteitsgedachte de stelling verdedigen dat het dorp dit allemaal zelf kan regelen, mits verantwoordelijkheden en middelen vanuit de overheid worden overgedragen. Dat is een aantrekkelijke gedachte.
We zijn ervan overtuigd dat er voldoende kwaliteit in gemeenschappen schuilt om een dergelijke klus tot een goed einde te brengen. Bovendien kan het dorp expertise op het gebied van beleidsontwikkeling inhuren; dat doet de gemeente immers ook. De tijd dat de overheid het allemaal voor de mensen regelde is voorbij. De tijd dat de samenleving haar verantwoordelijkheid gaat pakken is aanstaande, maar zover zijn we nog niet. Als we daarbij bedenken dat de belangen parallel lopen, dan zou het mooi zijn als dorp en gemeenten de handen ineenslaan en samen werken aan een betere toekomst.
In de stappen die we doorlopen in een proces van Circulair Beleid Maken past deze gezamenlijke verantwoordelijkheid perfect. De overheid zal haar oor te luisteren moeten leggen bij de samenleving. In het proces van Circulair Beleid Maken ontwerpen we een Omgevingsanalyse en organiseren we een Consultatieronde. We elimineren daarmee het verlies aan wijsheid uit de samenleving. Sterker gezegd: wij maken maximaal gebruik van de wijsheid die in de samenleving aanwezig is.
In de afbeelding hieronder laten we dat zien aan de hand van een rood kruis door de pijl, die het vervliegen van informatie uit de samenleving verbeeldt. Vervliegen in die zin dat signalen over gewenste maatschappelijke resultaten de overheid niet bereiken, omdat die daar geen antennes voor heeft opgericht. Het Gewenste Maatschappelijk Resultaat maken we apart zichtbaar. Het is de tegenhanger van de Outcome, die we omdopen in Gerealiseerd Maatschappelijk Resultaat.