februari 2

0 comments

Politiek kan een mooi schouwspel zijn

By Peter Hovens

februari 2, 2021


De verkiezing voor de Tweede Kamer nadert met rasse schreden. Tot 28 december vorig jaar konden partijen zich registeren; dat hebben in totaal 89 politieke clubs gedaan, een nieuw record. Ze zullen uiteindelijk lang niet allemaal meedoen, maar toch.

Ik snap nooit goed wat mensen bezielt om de zoveelste politieke partij op te richten. Volgens mij is er keus genoeg om je bij een bestaande politieke vereniging aan te sluiten. Maar ja, als je echt graag volksvertegenwoordiger wilt worden en je wordt lid van een politieke partij, probeer dan maar eens snel een verkiesbare positie bemachtigen.

Dat is lastig. Als je dan de overtuiging hebt dat het Nederlandse volk op jou zit te wachten, dan moet je haast wel een nieuwe partij oprichten. Je ego moet een schier onmetelijke omvang hebben om zo te redeneren. 

Ik vraag wel eens aan mensen die begaan zijn met het wel en wee van de samenleving en die ook politiek geëngageerd zijn waarom ze niet lid worden van een politieke partij. Dan is het antwoord dikwijls: ‘Er is geen enkele politieke partij die precies die standpunten inneemt die de mijne zijn’. 

Dan denk ik op mijn beurt, moet dat dan? Het gaat toch om het gedachtegoed van een partij en niet om concrete standpunten voor elk maatschappelijk vraagstuk? En juist dat gedachtengoed mis ik bij vele nieuwkomers en ook afsplitsers die een partij verlaten en onder hun eigen naam of rare afkorting verdergaan.

Stel je voor, dat 13 miljoen stemgerechtigden een eigen politieke partij zouden beginnen, dan zouden feitelijk geen politieke partijen meer bestaan. Er zijn mensen die dat laatste trouwens een goed idee vinden.

Zonder politieke partijen wordt de Tweede Kamer bevolkt door 150 eenlingen. Dat zou leiden tot totale chaos. Het is dan voor bewindslieden onmogelijk om het land te besturen. Zij weten niet waar ze aan toe zijn. Politieke koersen veranderen immers van dag tot dag, Vandaag denk je een meerderheid te hebben en morgen is die verdwenen.

In het februarinummer van Filosofiemagazine zegt de Leuvense hoogleraar politieke filosofie Stefan Rummens het volgende: ‘Politieke partijen maken de verschillende stemmen van het volk zichtbaar, zodat burgers zich ermee kunnen identificeren. De politieke bühne, waarop meningen worden uitgebeeld, is daarom een wezenlijk onderdeel van een democratie’

Mooier kan ik niet verwoorden. Politiek is een vorm van toneel. Zie je het al voor je? 150 individuen krioelend over het Haagse podium, waarbij elk van hen een mening formuleert. Dat is geen setting om stevige besluiten te nemen, want daar is wat anders voor nodig.

Om te beginnen moeten deelnemers aan het betoog luisteren naar de ingebrachte argumenten van anderen. Ieder moet voor zich, maar ook samen met opponenten de argumenten wegen en tot een eindoordeel komen, waarbij de inspanning gericht moet zijn op het bereiken van gezamenlijkheid, tenzij ideologische verschillen dit verhinderen. 

Alleen met een overzichtelijk aantal spelers kun je een mooi schouwspel opvoeren, waar je met genoegen naar kunt kijken. Ik mag hopen dat een behoorlijk deel van de 89 tot inkeer komt.

Peter Hovens
Coöperatie SamenWereld

Peter Hovens

About the author

Peter is bestuurskundige en werkt als consultant voor de (semi-)overheid. Peter is gespecialiseerd in het leiden van veranderingsprocessen, waarbij het grondvlak van de samenleving steeds het vertrekpunt is.

{"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}

You might also like

Ontvang de nieuwe  blogs via e-mail