Zaterdag ging Tom-Jan Meeus in zijn wekelijkse Haagse invloeden in op de crisis binnen het CDA als gevolg van de lijsttrekkersverkiezing. Hij sluit zijn verhaal af met de volgende zinnen:
‘Want in de kern gaat dit ook over het tanende vermogen van de hele politiek om nog buiten de voortreffelijkheid van de eigen stijl en het eigen standpunt te treden. Om daadwerkelijk “de verbondenheid tussen mensen” te bevorderen.’
Deze woorden sluiten naadloos aan bij mijn bericht van vorige week. Ik hield toen een pleidooi voor andere kwaliteiten van volksvertegenwoordigers, zoals het hebben van talent om te luisteren naar de samenleving, het analyseren van maatschappelijke vraagstukken en het zoeken naar verbinding met politiek andersdenkenden via geldige argumenten.
Op Facebook reageerde Charlotte hier als volgt op: ‘dat zal nog heel moeilijk zijn, balanceren tussen ‘luisteren naar de samenleving’ en ‘verbinding zoeken met politiek andersdenkenden’.
Maar dat is juist de opdracht van de politiek: het bevorderen van de verbondenheid vanuit de verscheidenheid. Dat is beestachtig moeilijk. Probeer maar eens ‘buiten de voortreffelijkheid van de eigen stijl en het eigen standpunt te treden’. Maar het is niet onmogelijk.
In mijn publicatie Lokale overheid vernieuwd, Een spoorboekje voor politici die willen veranderen laat ik zien dat het anders kan en dat het op de keper beschouwd niet eens zo moeilijk is. Ik heb dit boekje door heel Nederland verspreid via de sociale media, maar ook gericht aan politieke partijen. Ik heb alle raadsgriffiers persoonlijk aangeschreven.
De reacties die ik heb ontvangen waren zonder uitzondering positief, alhoewel sommige in gereserveerde bewoordingen in verband met de ‘haalbaarheid’. Voor dat laatste is moed nodig, politiek moed van hen die het voor het zeggen hebben.
De innovatietheorie van Everett Rogers laat zien dat veranderingen beginnen met een klein groepje koplopers (2,5% van de populatie), stapsgewijs gevolgd door ruim 80%.
Ik vermoed dat dit ook voor deze politieke verandering geldt. Ik ben dus op zoek naar koplopers. Ken je er een? Ik hou me aanbevolen.
Ik was trouwens aangenaam verrast een aantal dagen geleden door een telefoontje van Henk Bouwmans, directeur van de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden. Hij wil aandacht besteden aan mijn publicatie en dat heeft hij dan ook meteen gedaan.
Ik hoop dat dit vonkje tot meer zal leiden: te beginnen met een of meer koplopers.
Peter Hovens
Coöperatie SamenWereld