Vorige week ging mijn bericht over mijn wens dat iedereen lid wordt van een politieke partij.
Wat je daar ook van vindt, dat zou er in ieder geval voor zorgen dat de vijver, waaruit men geschikte personen voor politieke functies kan vissen, behoorlijk zou toenemen.
Gelet op de geringe afmetingen van de huidige politieke vijvers is substantiële groei een noodzakelijke voorwaarde om betere volksvertegenwoordigers en betere bestuurders te krijgen.
Ik hoorde ergens de uitspraak: we hebben niet meer democratie, maar beter beleid nodig. Daar ben ik het helemaal mee eens en daar heb je die meer gekwalificeerde functionarissen voor nodig.
Als de overheid beter presteert hoef ik me als burger minder druk te maken over de dagelijkse politieke gang van zaken. Dan hoef ik ook geen referendum om mij te kunnen uitspreken over een Associatieovereenkomst tussen de EU en Oekraïne, om maar iets heel onnozels te noemen.
De genoemde noodzakelijke voorwaarde is nog geen voldoende voorwaarde. Wat er nodig is dat is dat politieke partijen een adequaat selectiemechanisme ontwikkelen om te bepalen welke partijgenoten geschikt zijn om raadslid of wethouder te worden, kamerlid of minister.
Laat ik me nu even beperken tot de functie van volksvertegenwoordiger. Over welke kwaliteiten zou zo iemand moeten beschikken? Waar selecteer ik kandidaten op?
Ik heb het idee dat op dat punt de plank nogal eens wordt misgeslagen.
Wie wordt politicus van het jaar 2019? Dat zou zomaar Pieter Omtzigt (CDA) kunnen worden. Diezelfde Omtzigt werd door de kiescommissie bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 niet op de kandidatenlijst geplaatst. Het congres greep in en zette hem op een onverkiesbare 39e plek. Dankzij 36.750 voorkeursstemmen werd hij (weer) in de Tweede Kamer gekozen.
Ik zag de samenstelling van de kandidatencommissie van een politieke partij ten behoeve van de volgende Tweede Kamerverkiezingen. Bijna alle leden van die commissie zijn bestuurders. Waarom doen ze dit, vraag ik me af? Soort zoekt soort, bestuurder zoekt bestuurder, terwijl we volksvertegenwoordigers nodig hebben, want daar gaan die verkiezingen over.
We hebben de echte volksvertegenwoordigers zo hard nodig in een wereld waarin raadsleden graag voor wethouder spelen en Tweede Kamerleden liefst minister zijn. We hebben politici nodig die echt contact hebben met de burgers en deze vertegenwoordigen. Geen gekozenen, die stapels papier lezen om te kijken of de ambtenaar ergens een typefout heeft gemaakt.
Wat zijn de eigenschappen waar een goede volksvertegenwoordiger over moet beschikken?
Heb je daar een mening over? Welke selectiecriteria zou jij gebruiken?
Ik hoor het graag.
Peter Hovens
Coöperatie SamenWereld