Ik heb een tijdje geleden het besluit genomen om een boek te schrijven over de samenwerking tussen overheid en samenleving in relatie tot het aanpakken van maatschappelijke vraagstukken.
Ik heb een oproep geplaatst – via social media en door middel van e-mailberichten – met de vraag of mensen mij van input wilden voorzien. Daar is massaal gehoor aan gegeven, onder andere door jou. Ik heb bijna 100 inhoudelijke reacties mogen ontvangen en daarnaast heb ik met zo’n 40 mensen een gesprek gevoerd.
Ik kan je vertellen dat ik daar heel erg blij mee ben. Niet alleen bevestigt dit dat het thema heel erg leeft, maar ook de variëteit aan geventileerde ideeën, gedachten en suggesties is zo groot, dat dit een verrijking betekent van mijn gedachtengoed. Vanzelfsprekend leidt dit ook tot een kwaliteitsslag van mijn boek.
De keerzijde van die hoeveelheid aan reacties is, dat ik veel tijd heb gestoken in het verwerken van de informatie en dat ik nu pas echt toekom aan het schijfwerk.
Ik heb ook al een aardig beeld gekregen van de structuur van het boek. In het bijzonder heb ik mij afgevraagd wat nu het fundament van het boek zou moeten zijn, want ik moet het hele verhaal voorzien van een grondvlak waar het op rust, anders dondert het in elkaar. Dat grondvlak zal worden gevormd door het begrip ‘volkssoevereiniteit’. Ik ga dat verder filosofisch uitwerken.
Ik begrijp dat je nu het vermoeden krijgt dat het een ingewikkeld verhaal gaat worden, maar dat zal zeker niet zo zijn. Ik wil dicht bij de werkelijkheid blijven, maar een theoretisch fundament is echt noodzakelijk.
Nogmaals dank voor je bijdrage.
Ik hou je verder op de hoogte.
Mocht je willen reageren op dit bericht dan kan dat natuurlijk.
Wil je elke week een seintje ontvangen als ik een nieuw blog heb gepubliceerd? Schrijf je dan in.